Lekker op het strandbedje in de volle zon, bedenk ik me dat het wel een goed idee zou zijn om het laatste stukje voor de blog te schrijven. Het kamp is weliswaar afgelopen, maar ik denk dat het nog wel een keer benadrukt kan worden hoe leuk, sportief en gezellig het AWDTV kamp nou werkelijk is. Ik hoor uit verschillende hoeken: "ik wil weer" of "dit was het leukste kamp ooit" en daar ben ik het nou helemaal mee eens. Eigenlijk hoor je die reacties elk jaar na afloop van kamp, maar jullie (JA, DE LEIDING!!!) weten het elk jaar weer een beetje leuker te maken. Lastig, lijkt mij, maar echt een topteam! Zo gezellig met elkaar, met de kinderen, eigenlijk dus met iedereen. Niemand springt er echt uit, een hecht team en dat is zeker een groot pluspunt. Om ze allemaal eventjes te benoemen:
Joy, onze geweldige eerste hulp. Of je nou zat met een schaafwond of last van je teen, Joy wist er wel raad mee. Elke dag vrolijk, de haren van de kleintjes doen en zulke leuke spellen bedenken. Ja mensen, daar is Joy een ster in, de spelletjes van spellendag waren leuker als ooit tevoren. Heel erg leuk!
Henk-Jan, de top chef van het kamp. Maakte de lekkerste dingen wat eigenlijk iedereen wel lekker vond. Als we terug kwamen van een avondspel stond er meestal wel wat lekkers klaar, zoals knakworsten, pannenkoeken en wentelteefjes. Heerlijk dus. Ook de verschillende soepen die er werden gemaakt waren verrukkelijk!! Het sporten ging hem ook goed af. Af en toe zag je henkjan verschijnen op het veld om te voetballen en te volleyballen. Op dat moment erg geslaagd, maar de dagen daarna hebben we het dan niet over. Topchef!
Onze Esther, stond eigenlijk overal wel haar mannetje. Van de spelletjes in het bos, tot in het zwembad en het strand. Ze deed altijd wel wat met ons! ( Ze heeft ook nog 1 keer een heldendaad verricht, toen ik in de nacht een keer meende dat er iemand in de kamer zat. Na de kamer te hebben doorzocht met de lamp van haar telefoon, konden we beide weer lekker slapen.) Top mens!
Bart Bo, nog steeds Voldemort in hart en nieren. Gelukkig werd Harry Potter niet op het kamp gespot, er is aardig veel met die stok gezwaaid. Dit jaar had hij niet z'n zoon mee die sprekend op hem lijkt, die had zich deze keer jammer genoeg niet aangepast. Bart, die zich ergerde aan de kapotte fietsen van de kinderen, en een paar dagen later beide banden van zijn eigen dochter stond te plakken. Je begrijpt het wel, dat is natuurlijk een heel ander geval. Ook in slagbal was Bart heel goed. Eigen regeltjes en het dan zelf fout doen, helemaal prachtig. Ook dacht hij zelf even mee te doen. Bij alle kids ging het super en Bart sloeg even een paar ballen precies in de handen van de tegenstanders en had het moeilijk als de bal precies op hem afkwam... Heel leuk gedaan Bart!
Onze Sandra. Leuk voor de kleine kinderen en zeker ook voor de oudste! Leuk om te zien dat Daan steeds alle kinderen rond ging met de mededeling wat we die avond zouden gaan eten, want dat had hij van zn moeder gehoord. Zo lekker dat hij het gelijk even tegen iedereen wilde vertellen. Moeilijke vragen stootte ze makkelijk van zich af, door te zeggen: "vraag dat maar aan de lul." En zo hoort dat ook. Het was heel leuk met Sandra!
John, de vaste hulp van Henkjan. John helpt wat in de keuken mee, en als je aan het corveeën was, maakte hij altijd wel een praatje. Alle afgedroogde dingetjes weer terug op zijn plaats. Aan iedereen persoonlijk vragen of hij/zij een plakje kaas wilde als hij met de kaas aan het rondgaan was. Leuk om te zien. Zo te zien genoten van deze dagen want een lekker glaasje rode wijn en een sigaretje op zijn tijd vond hij wel lekker. Leuk!
Kas, onze dj. En niet zomaar één. Hij wist ons de hele tijd wel weer op te vrolijken. 'S ochtends met het standaard lied en bij de disco leuke, hippe maar ook oude klassiekers. Nummers als de kabouterdans en Macarena kwamen ook voorbij wat heel leuk en afwisselend was. Bij kasper was je in het bos ook niet veilig. Zo snel als het licht noem ik het maar. De man die 's ochtends lekker een bakkie koffie dronk, waar denk ik veel kinderen, vooral de oudste, erg jaloers op was. Goed kunnen optrekken met de oudste maar ook met de jongere kinderen, toppie!
En dan natuurlijk onze laatste vrouw van het kamp, maar zeker niet de minste: Maartje. De leider, organisator, veel wat je kan bedenken deed Maartje dit kamp. Leuk om te zien hoe ze met de kinderen omgaat. Heel behulpzaam en als er iets mis ging heel krachtig. Midden in de week wat last van de enkel, maar met dikke lagen tape is dat gelukkig goed gegaan. Doorbijtster! Erg leuk georganiseerd!
Dan onze Jim. De pechvogel, samen met Noor. De eerste keer naar het strand, en beide komen ze terug met een snee in dezelfde teen. Jim was nog niet gelijmd of de ambulance genaamd Kasper moest alweer terug komen. Een gelijmd pootje en twee dagen niet veel doen. Is goed gegaan! Als spellendag begeleider kwam hij met de raarste tactieken, maar die wel werkte. Tweede... Iedereen (tenminste denk ik), vond het leuk met Jim, hoe hij mee deed met spelletjes, een watergevecht inzette en de prachtigste bosgeesten schminkte, was echt top!
En dan Steffen. De opvoeder van het kamp. Hij heeft menig kinderen uitgelegd hoe ze de vork moeten vasthouden, dat je met je mond dicht moet eten, hoe je moet snijden, en hoe je een hapje op je vork doet. Je hoopt natuurlijk dat het na 1 keer zeggen voldoende is, maar elke dag, soms wel meerdere keren per maaltijd ging het weer in de herhaling. Basketballen, voetballen en volleybal, hij was overal voor in. Ik heb nu nog steeds blauwe plekken op mn armen en benen, maar nee, dat is uit de lucht komen vallen. Dat kunnen Stef en Bart absoluut niet gedaan hebben, zeggen ze zelf dan. Dansen in de vroege morgen tijdens het gel in doen, of nog in de laatste uurtjes, het kon allemaal. Ik denk dat Steffen en Joy de grootste nachtmerries waren voor kinderen met een ochtendhumeur. Blazen op de fluit, schreeuwen door de gangen, bonken op de deur en schudden aan de kinderen, ze hadden er beide denk ik veel lol in. Top gozer!!
Ik denk dat jullie nu allemaal wel een beetje weten hoe het kamp is verlopen. De kinderen vertellen denk ik alles wel wat te maken heeft met de dagindeling, zoals de spelletjes in het bos, het zwemmen, avondactiviteiten, wat echt super leuk was, zo leuk om het allemaal op te noemen!!
Ik denk dat al deze factoren, maar ook de kinderen er voor gezorgd hebben dat het weer een super kamp was, en dat is echt gemeend. Volgend jaar weer mee?! Ik hoop het!
Naomi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten